Var mısın?

Önce bütün asil atları sakatlıyorlar. Sonra piste on tane uyuz eşşek, bir tane de sütçü beygiri çıkarıyorlar. Beygir anıra anıra birinci geliyor.
‘Bak ne güzel at’ diyorlar.

Önce bütün horozları kesiyorlar. Sonra çepere on tane kara karga, bir tane kart horoz çıkarıyorlar. Kart horoz aksıra tıksıra ötüyor.
‘En iyi horoz bu’ diyorlar.

Önce bütün bilginleri öldürüyorlar. Sonra yarışa on tane zır cahil, bir tane de parmak hesabı bilen sokuyorlar. Bir tanesi parmak hesabıyla diğerlerini yeniyor.
‘En büyük alim bu’ diyorlar.

Yarışı -her şekilde- kurgulayan kazanıyor.
Oyunu -her ihtimalde- oynatan kazanıyor.

Çünkü kör cahiller, sahaya sürülenler arasında birine bahis yatırmaya, birinden taraf olmaya, birini desteklemeye devam ediyor.

Tribünlerde çılgınca bağırıyor, hayvanca sesler çıkarıyor, karşı taraftakine küfürler savuruyor, sevgisini ispat etmek için üstünü başını yırtıyor, öbür taraftarı düşman belliyor, topal eşşek, kara karga, zır cahil için ölümüne kavgalara girmeye can atıyor.

Sütçü beygirinin kazanmasını isteyen, karşısına uyuz eşşek çıkarıyor.
Kart horozu şampiyon yapmak için kara kargayla yarıştırıyorlar.

Özetle;
Körler ülkesinde, tek gözü olan kral oluyor.

‘Yahu ne küheylanı, sütçü beygiri değil mi bu?’ diyorsun. Adın anarşiste çıkıyor.

‘Bu demokrasi virüsü sizi ölüme götürecek, bari birbirinize bulaştırmayın’ diyorsun.

‘Ben varım kardeşim. Sen de var mısın?’ diyor.

5 Şubat 2017