TEBRİKLER |

 

Bu yazıyı okuyacak durumda olduğun için kutlarım.
Hayatına dair isyanların, pişmanlıkların, keşkelerin, hayal kırıklıkların haksız… Geleceğe dair umutsuzlukların varsa bir şey diyemem fakat geçmişin için tebrik ederim. Başardın.

Annenin karnındayken, senden 10 ay önce doğmuş kardeşinle birlikte ormanlık alanda katledilmen mümkündü. O süreci sağ salim atlatıp doğmaya karar verdiğin anda, annenin sancılarıyla birlikte yola koyulup kar altında donarak ailecek ölmen de mümkündü.

Nerelisin? Buralıysan mümkündür…

Kırkın çıktığı gün baban asker olabilir, sen de ayazdan ölebilirdin. Suriyelinin çocuğu devlete, askerin çocuğu Allah’a emanet.
Mümkündü.

İki aylıkken sünnet edilmek kastıyla, iki yaşında arabada unutularak ölebilirdin.
İcradan, borçtan, fakirlikten bunaldıkça birbirine çatan ailenden bir taraf cinnet getirebilirdi. Aile faciası diye haberlere konu olabilirdin.

Yalnız başına çırpınarak seni büyütmeye çalışan annen işe gidebilir, sen de elektrikli battaniyeyle ısınmaya çalışabilirdin. Tek odalı gecekondunuz alev alır, kardeşlerinle birlikte ölebilirdin.

Bayram ne demek?
Bayram ziyareti için gittiğin köyde ya da başkentte, bir sapık şerefsizin kurbanı olabilirdin. Mümkündü.

Düğünde ateş eden, sokakta hız yapan, uluorta uyuşturucu içen, alkol içip aranan, aşık olup anıran bir müptezele denk gelebilirdin…
Ağaca garezi var; fidana hiç acımaz. Ömrünün baharında, çiçek açmadan kesilebilirdin.
Tebrikler.

Onbeş yaşında, bir Karadeniz yaylasında, dul anasının göz nuru bir yetim olabilirdin. Şehit olabilirdin.

Çocuğunu sokağa salamadığın memleketin sınırında nöbet tutuyorsun. Bir soysuz kurşuna, bir kancık mayına denk gelebilirdin.

Yaylada, sınırda, dağda, köyde hayat zor kardeşim. En büyük şehirlerin, en büyük meydanlarında bombaya denk gelebilirdin. Fıtratın gereği bir madende göçük altında kalabilirdin. Şantiye asansörüyle gökdelenden yere çakılman mümkündü.

Üniversite kampüsünde teröristler tarafından bıçaklanıp ‘köpeklerin çektiği’ ambulansları beklerken kan kaybından şehit olma ihtimalin vardı.

Evine gitmeye çalışırken bindiğin otobüste, tecavüze uğraman, ellerin kesilip yakılarak katledilmen mümkündü. Pusuya düşüp yaralı geldiğin devlet hastanesinde bir terörist hemşirenin kahpeliğine uğraman mümkündü. 

Nerelisin?
Trafiğin bile canavarı orada yaşıyor. Bayram trafiğinde bir istatistik değer olman mümkündü.
Buralarda şansın yaver gidebilir. El Bab’da, Afrin’de, Münbiç’te ölebilirdin.

Tebrikler.  Bu yazıyı okuyabilecek kadar yaşayabildiğin için kutlarım. Fıtratın gereği, normal olarak, yaşamayabilirdin.
Nereli olduğunu hatırlatmak istedim.
Unutabilirdin.

3 Temmuz 2018